شیوه‏ های برخورد امام علی (ع) با بدعتهای خلفای پیشین

انحراف در رهبری جامعه نوپای اسلامی منجر به انحراف در احکام و سیاست‏ها شد. مسلمانان که در عصر پیامبر طبق دستورات قرآن و آموزه‏های نبوی عمل می‏کردند، با رفتارهایی از سوی حاکمان مواجه شدند که در تناقض با کتاب و سنت نبوی بود و بتدریج عنوان سنت یافت و مقبولیت عامه را بدست آورد. این رفتارها در قالب احکام عبادی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی قابل بحث و بررسی است. در مقابل سنتهای غلط که بدعت نامیده می‏شوند، رفتارهایی را از امام علی (ع) به عنوان وصی برحق پیامبر اکرم- شاهدیم. امیر المؤمنین (ع) اگرچه خلافت ظاهری نداشتند ولی خود را جدای از وقایع جاری نمی‏دانستند و تا آنجا که فضای جامعه اجازه می‏داد به اقدامات اصلاحی مبادرت می‏ ورزیدند. ایشان در زمان خلافت خود به اقدامات عملی جدی روی آوردند، اما رسوخ بدعتها در میان مسلمانان کار را برای امام بسیار سخت نمود و در نتیجه به عنوان سنت شرعی غیر قابل تخطی درآمد، هرچند موضع اصلاحی امیر المؤمنین موجب زوال غبار فتنه شد و اسلام راستین برای حق‏جویان هویدا گردید.